Op een dag zou er een grote yagya in de hemel plaatsvinden, waaraan alle goden en godinnen deelnamen. Alle drieëndertig miljoen goden en godinnen, samen met de negen planeten, waren aanwezig. Het heilige vuur werd ontstoken en er werden vedische rituelen uitgevoerd. Alle goden en godinnen kregen een zitplaats toegewezen, conform hun bevoegdheden.
Het was echter Wijze Narada die de plaats onder alle anderen kreeg toegewezen. Dit bracht Wijze Narad enigszins in verwarring en hij voelde zich ook beledigd. Hij vroeg Heer Brahma: "Hoewel ik uw eigen zoon ben, waarom krijg ik dan zo'n lage plaats?" Heer Brahma antwoordde: "Dat komt omdat u geen goeroe hebt."
Wijze Narada beschouwde zichzelf altijd als een groot geleerd persoon en zocht nooit naar een ware goeroe. Daarom had hij geen goeroe-mantra. Met andere woorden, hoewel hij de namen van God blijft reciteren, heeft hij nooit een mantra aangenomen die door een goeroe werd gegeven tijdens zijn initiatie.
Toen hij zijn fout besefte, kondigde hij aan: "Wie ik vandaag bij zonsopgang ook zie, ik zal hem als mijn goeroe accepteren." Hiermee verliet hij het ritueel.
Bij zonsopgang zag de wijze Narad een oude visser lopen met een net op zijn schouder. De wijze Narada snelde naar de visser toe en zei: "Jij bent de eerste die ik bij zonsopgang tegenkom. Daarom ben jij mijn goeroe, aanvaard mij alstublieft als je leerling en wijd mij in."
De oude man keek de wijze Narad verbaasd aan en zei: "Ik ben een arme visser. Ik vang vis en verkoop die op de markt. U lijkt een brahmaan te zijn. Hoe kan een visser een brahmaan inwijden? Ik denk niet dat ik het waard ben om uw goeroe te zijn. Bovendien heb ik nooit inwijding van een goeroe ontvangen en heb ik ook geen mantra om u te geven."
Desalniettemin bleef de wijze Narada de visser smeken. Omdat hij er niet in slaagde om van de wijze Narad af te komen, stemde de visser ermee in zijn goeroe te worden. Zeer verheugd over de aanvaarding, verzocht de wijze Narad de oude man om te zeggen wat er op dat moment in hem opkwam en dat hij het als de goeroe-mantra zou beschouwen.
De visser riep “Hari Bol” en ging vissen.
Gelukkig keerde de wijze Narada terug naar de vergadering en verzocht om een plaats vooraan de vergadering, aangezien hij nu zowel de Guru als de Guru-mantra had. De Goden en Godinnen konden de aanspraak van wijze Narad niet accepteren en eisten een ontmoeting met zijn Guru. Daarom keerde de wijze Narada terug naar de visser, vertelde hem het hele verhaal en verzocht Hem vervolgens om met hem mee te gaan. De oude man zei: "Discipel, ik ben te oud om te lopen en ik ben moe van mijn dagelijkse inspanningen. Ik kan niet met u mee." Luisterend naar deze woorden van zijn Guru, zei de wijze Narad: "Ik zal u op mijn rug dragen naar de plaats waar de goddelijke procedure wordt uitgevoerd."
Ten slotte presenteerde de wijze Narada zijn goeroe aan de vergadering en boog volledig voor zijn voeten. Alle drieëndertig Koti-goden en -godinnen waren verbaasd hoe de wijze Narad een oude visser tot zijn goeroe kon maken. Op datzelfde moment veranderde de oude man in Heer Shiva, die eerder ook al afwezig was in deze vergadering. Heer Shiva zei: "Omdat u nu een goeroe met een goeroe-mantra hebt, krijgt u de eerste plaats in de rij om deel te nemen aan deze yagya."
Er bestond geen twijfel meer over en ook de wijze Narad begreep het belang van een goeroe in het leven. Kortom, wat we ook bereiken in het leven, hoeveel rijkdom, welvaart, sociale status, macht en autoriteit we ook hebben, het is allemaal verwaarloosbaar voor een goeroe. Sterker nog, het is allemaal waardeloos als iemand geen ware goeroe in zijn leven heeft. Het is ook belangrijk om te begrijpen wat een waarachtig leven is en hoe de goeroe ons kan helpen dit te begrijpen.
De techniek om het leven te begrijpen, om volledig in harmonie met het leven te zijn, de techniek om deze kunst te leren, de techniek om volledig van het leven te genieten en volledig in jezelf te keren, betekent meditatie. Meditatie betekent: wanneer we volledig losgekoppeld zijn van de buitenwereld, hebben we geen contact meer met de buitenwereld; de buitenwereld is voor ons slechts een waardeloos stuk. Dit is echter normaal gesproken niet mogelijk.
Dit gebeurt niet omdat de mens twee opties voor zich heeft, hij heeft twee gedachten, hij leeft volgens de twee filosofieën - het ene denkproces is het proces dat wordt gegenereerd door zijn hersenen en het andere zijn de gedachten die worden gegenereerd door zijn hart .
Om deze reden hebben alle heiligen en asceten unaniem gezegd dat men controle over het brein moet krijgen om dit leven te begrijpen. Devotie begint vanaf het moment dat het brein een mens niet langer controleert. Het brein duwt de persoon altijd op het verkeerde pad. Het beangstigt hem altijd, creëert altijd een gedachte en produceert scenario's die hem misleiden. Het bouwt wantrouwen op jegens anderen, want wantrouwen is de andere naam voor het brein. Het brein is hetgeen het ego voedt en koestert. Het brein betekent: ik ben iets, ik ben een geweldige persoonlijkheid, ik ben een deskundig persoon, ik bezit dit vermogen, ik heb wijsheid, ik ben opgeleid, ik ben rijk, ik heb bewustzijn, ik bezit alle wereldse genoegens. Het brein moedigt het ego altijd aan, koestert het en staat niet toe dat het hart de controle over de mens krijgt. Het brein kan de essentie van het menselijk leven niet verklaren; het kan het niet tot een staat van bewustzijn brengen.
Lalita was de beste vriendin van Radha. Lalita moest vijfentwintig keer bevallen, terwijl Radha geen enkele geboorte hoefde te ondergaan. Beiden waren beste vriendinnen; beiden waren Krishna zeer dierbaar. Krishna hield evenveel van hen, maar waarom bereikte Radha het nirvana in hetzelfde leven, terwijl Lalita vijfentwintig geboorten moest ondergaan?
De belangrijkste reden hiervoor was dat haar hart de controle over haar begon te nemen. Haar innerlijke bewustzijn had maar één gedachte: Krishna houdt van niemand anders; als hij van haar houdt, kan hij van niemand anders houden. Het zou kunnen dat hij omringd blijft door gopi's, maar dat stoort me niet. Er kunnen geen honderden Radha's zijn en de reden hiervoor was dat ze diep verliefd was op Krishna, zo diep verliefd dat ze Krishna gewoon overal zag.
Alleen ik kan Radha zijn en alleen ik zal Radha blijven en als Krishna van iemand houdt dan ben ik dat, alleen omdat hij van niemand anders kan houden, dit is niet mogelijk. Zelfs als iemand Radha anders vertelde, antwoordde ze dat dit onmogelijk is. Krishna kan naar anderen kijken, maar hij kan niet van anderen houden en de reden hiervoor was dat Radha haar ego had gedood, en het doden van dit ego is het doden van de controle van het brein over je lichaam. Lalita had ego, ook al was ze de beste vriendin van Radha, ook al was ze haar jeugdvriendin, ook al vergezelde Lalita Radha overal waar ze ging, toch had het brein altijd volledige controle over haar. Ze dacht altijd dat Krishna misschien meer van Radha hield dan van mij, hij trok Radha meer naar zich toe als hij fluit speelde. De controle van het brein stond nooit toe dat haar hart haar overnam, Lalita was niet in staat om volledig in haar innerlijk bewustzijn te reiken en ze moest een tweede, derde, vierde geboorte krijgen en in haar vijfentwintigste geboorte werd ze Meera.
Toen verdween haar ego eindelijk en toen zei ze: "Mera to Girdhar Gopal, Dusro na Koi", wat betekent dat er niemand anders voor mij is, er is maar één enkele God voor mij, slechts één gedachte, slechts één filosofie en dat is, “Jaake Sir Mora Mukut, Mero Pati Soi”, ik ken niemand anders dan Krishna. En toen was ze in staat nirvana te bereiken, toen was ze in staat haar innerlijke bewustzijn te bereiken en toen was ze in staat om eindelijk te mediteren.
Ik heb dit voorbeeld met opzet aan u gegeven. Met opzet, omdat een mens nirvana in slechts één leven kan bereiken... en dit is mogelijk door middel van meditatie. Als er ook maar een spoortje ego in hem overblijft, heeft hij vijfentwintig geboorten nodig. Het is mogelijk dat hij zijn ego kwijtraakt na twee geboorten, misschien na drie geboorten en misschien na twintig geboorten.
Radha kon haar ego in slechts één leven kwijtraken en bereikte nirvana. Ze kon zichzelf volledig met Krishna verenigen. Want waar ego is, kan geen nirvana zijn, geen Brahma, geen bewustzijn en geen ware vreugde.
Om deze reden zitten jullie hier allemaal, en wanneer ik ga uitleggen over meditatie, de manier om de staat van meditatie te bereiken, dan is het van het grootste belang dat ik jullie uitleg dat jullie niets zijn. Er is geen ego in je leven. Wanneer je dit ego loslaat, denk je dat je een man bent, wanneer je dit ego kwijtraakt, denk je dat je een professor bent, dat je rijk bent, dat je arm bent, dat je heel dierbaar bent aan je goeroe, dat je ver van hem verwijderd bent, dat je van hem houdt of niet, dat je een vrouw bent of een man. Zodra je al deze gedachten kwijtraakt, betreed je de eerste trede van meditatie.
De eerste stap van meditatie is de eerste stap naar binnen, omdat de geest altijd naar buiten kijkt; hij creëert altijd de gedachte die een mens ertoe aanzet om alleen naar buiten te kijken. Op het moment dat ons hart geactiveerd wordt; op datzelfde moment begint onze verbinding met de buitenwereld te verbreken. Dan zie je niets buiten je, meditatie is de tweede naam voor het activeren van je hart. Het is noodzakelijk om je los te maken van de buitenwereld om de eerste stap op het pad van meditatie te zetten.
Je moet begrijpen dat er niets buiten je is; je moet je aanwezigheid voor anderen als verwaarloosbaar beschouwen. Als ik voor je sta, dan zou ik de enige moeten zijn die voor je staat. Dit komt omdat ik je ken, niet alleen vanuit dit leven, maar vanuit de laatste vijfentwintig geboorten die je hebt gehad. Ik weet dat dit ego elke keer de controle over je overneemt.
Elke keer dat ik je waarschuw, elke keer dat ik je uitleg dat ik je in dit leven naar het nirvana zal brengen en dat dit mijn garantie is. De clausule van deze garantie is echter dat je je ego volledig kwijtraakt, dat je jezelf volledig opgeeft. Wie je bent en hoe je eruitziet, is immaterieel. Dit leven gaat veel verder dan wat je waarneemt. Geboren worden en uiteindelijk gecremeerd worden, is geen leven.
Het leven is een ongebroken keten die verbonden is met vele levens. Ik ben getuige van je laatste veertigvijftig jaar, ik ben bij je geweest, ik ben op de hoogte van al je activiteiten en ik heb je geadviseerd. Dit is niet de eerste keer dat je voor me zit. Elke keer heb ik je geadviseerd om de totaliteit van het leven te bereiken door middel van sadhana's. Je toekomstige generaties zullen je niet herinneren om wat je in staat was, maar om wat je in je leven hebt bereikt.
En om iets te verkrijgen, moet je veel verliezen... je moet je uiterlijke zaken, uiterlijke blik, uiterlijk bewustzijn en uiterlijke gedachten verliezen. En wanneer je dan met je gesloten ogen zit zonder ook maar één lichaamsdeel te bewegen, zul je het pad van meditatie betreden.
Jij bent jezelf en ik sta voor je. Dit heet Dwait (waarbij er kennis is van iemand anders) en het mechanisme om de staat van Adwait (waar alleen jij bestaat) te bereiken is meditatie. Dwait omdat ik voor je zit en we beiden elkaar aanvullen. Totdat je niet in mij opgaat, tot wanneer je je innerlijke bewustzijn niet bereikt, zal deze Dwait blijven zoals hij is. En je geest zal je misleiden over hoe deze goeroe me naar volledige totaliteit in het leven kan leiden?
Mijn brein zal je altijd misleiden: hoe kan Guru Ji me naar Brahma leiden? Het zal je provoceren wat er gebeurt als je je ogen sluit? Het zal je misleiden wat er gebeurt, zelfs als Guru Ji me heeft gevraagd om een halfuur met gesloten ogen te zitten? Deze Dwait zal bestaan en zal pas verdwijnen als je een grote stap zet om in de oceaan te springen.
Zelfs ik ben zonder aarzeling, zonder enige gedachte in mijn leven, in de oceaan gesprongen. Zelfs ik heb een vrouw, zoon, dochter, familie en iedereen, maar ik ben in deze oceaan gesprongen en heb er parels uit gehaald. Ik heb parels gehaald en ik heb het ervaren, omdat ik niet geloof in wat ik hoor; ik spreek alleen wat ik met mijn eigen ogen heb gezien.
Iemand die het waagt om in de oceaan te springen, kan er parels uit halen, en iemand die gewoon op de oever blijft zitten, kan dat ook, iemand die steeds maar denkt om in de oceaan te springen maar het niet doet, iemand die na één stap stopt, zelfs als de goeroe hem uitdaagt, denkend dat hij een vrouw, een zoon en familieleden heeft, en wat zullen zij denken? Wat zal er gebeuren?
Hoe kan dat gebeuren? Zo iemand kan niet in de oceaan springen. Hij wordt geboren in dualiteit en sterft in dualiteit, en dat is de ergste dood die iemand kan overkomen. Er is geen wezenlijk verschil tussen de dood van een hond en de dood van zo iemand. Het enige verschil is dat de hond in het crematorium wordt gegooid en zo iemand op vier schouders naar het crematorium wordt gedragen.
Het belangrijkste doel van het leven is het bereiken van de staat van Adwait, en deze staat betekent dat er geen verschil mag zijn tussen jou en mij. En ik gebruik het woord 'mij' omdat ik jouw goeroe ben. Als jij een druppel bent, dan ben ik jouw oceaan, en die druppel moet zich vermengen met de oceaan. Je moet volledig versmelten in de voeten van je goeroe.
En ik zeg dit alles omdat je een zaadje moet worden, en wanneer je een zaadje wordt, kun je daarna de vorm van een schaduwboom aannemen. Dit is echter alleen mogelijk als het zaadje bereid is om de aarde in te gaan. Als het zaadje zegt dat ik niet in de aarde begraven wil worden, dan kan het zaadje niet in een boom veranderen.
En als het zich aan de aarde overgeeft, zal het zeker kiemen en later een schaduwrijke boom worden, waaronder duizenden mensen kunnen komen zitten.
Zelfs ik was een zaadje, ik werd begraven in de aarde, ik verliet mijn bestaan, ik dacht niet eens dat ik een brahmaan was, mijn vader is een rijk man, ik heb een vrouw, een zoon, ik dacht niet eens wat er in de toekomst zou gebeuren? Ik had slechts één gedachte: ik moest mezelf begraven in de aarde... Ik begroef mezelf in de aarde en ik ben nu een schaduwrijke boom waaronder duizenden discipelen kunnen rusten. Ze komen om te rusten, genieten van de schaduw.
Waar dag is, zal nacht volgen. Een munt heeft twee gezichten, het kan niet dat waar geluk is, geluk daar altijd zal blijven, dat kan niet. Ellende zal het geluk volgen, terwijl gelukzaligheid altijd gevolgd wordt door gelukzaligheid. Gelukzaligheid wordt nooit gevolgd door de dood, spanningen kunnen niet volgen, hindernissen kunnen niet volgen... en dit alles is alleen mogelijk door middel van meditatie.
Ik heb je hier niet geroepen om je te laten ineenkrimpen voor de goden en godinnen; of om je handen ervoor te vouwen. Ik leg je uit hoe je deze cyclus van geboorte en dood in dit leven kunt doorbreken. Ik leg je uit dat het niet raadzaam is om steeds opnieuw te bevallen. Dit komt omdat elke keer dat je bevallen bent, je niet eens weet waar je bevallen bent.
Soms word je geboren in een goede omgeving en soms in het slechtste. Je wordt geboren in uitwerpselen en dan word je volwassen en dan houd ik met veel pijn je handen weer vast. Dan begin je enig bewustzijn te krijgen en dan leg ik je uit dat dit niet de juiste manier van leven is. Vervolgens leg ik je uit hoe je door middel van meditatie van dit alles af kunt komen.
Dan ontstaat er even een golf in je die tegelijkertijd wordt onderdrukt. Opnieuw omringt deze rijkdom, majesteit, man en vrouw je en vergeet je jezelf. Dit is een handeling van je brein. Je kunt dit meditatieniveau niet bereiken totdat je je ontdoet van dit brein, dit ego.
Je moet je bewust inspannen om het stadium van meditatie te bereiken, want dat is de enige manier om dit stadium te bereiken. Wanneer ik je nu meeneem naar het pad van meditatie, naar onsterfelijkheid, dan moet je je losmaken van de buitenwereld, moet je voelen dat niemand dichtbij je is, dat je aan niemand gebonden bent, dat je vrij bent van alle banden en zonder enige beperkingen in de oceaan zweeft.
Je kunt Goddelijk worden door meditatie te beoefenen, je kunt God worden door middel van meditatie. Ik probeer je uit te leggen dat je niet hoeft te wachten op hulp van Goden, je hoeft niet voor hen te buigen, je hoeft hun mantra's niet te chanten, je hoeft niet als een dwerg voor hen te staan. Ik zeg niet dat je lager staat dan de Goden. Ik vertel de woorden van de Grote Rishi die zei:
Poornamada Poornamidam
Poornaatpoormadachyaat.
Poornasya Poornamaadaaya
Poornmevaavashiate.
"Ik ben compleet en wil samensmelten in de compleetheid"... en ik leg je uit dat je compleet bent. Jullie staan allemaal voor mij om compleetheid te bereiken.
Wat belangrijk is, is dat je staat op het punt waar je moet springen. Op het moment dat je springt, bereik je de oceaan, en de oceaan wacht met wijd open armen op je om je te omhelzen en je te verenigen, want ik ben altijd bij je.
Als er onweer is, ben ik bij je in het lawaai, ben ik er bij je als de koekoek zingt, mijn glimlach is aanwezig in de bloeiende roos. Waar je ook kijkt, ik ben achter die gedachte. Wanneer je volledig in mij opgaat, zul je nog maar één gedachte overhouden: je moet compleet worden in je leven.
Nu rijst de vraag waar je ondergedompeld kunt worden?
Ik sta voor je met mijn armen wijd open. Ik herinner je eraan dat je een druppel water bent en dat je wezen niet meer is dan dat. Je leven is vergelijkbaar met een druppel water die op een hete pan valt en in een fractie van een seconde verdampt. Op deze manier zul je geen totaliteit in het leven kunnen bereiken, en zo'n leven heeft geen waarde en geen doel.
Als je ware vreugde in het leven wilt bereiken, zul je moeten leren hoe je jezelf kunt samensmelten, je zult moeten leren hoe je je ziel kunt onderdompelen in die van je Guru, je zult jezelf volledig moeten vergeten en wanneer je zo'n levende Guru in je leven vindt... die mensen zijn fortuinlijk die een levende Guru in hun leven vinden.
Er zijn verschillende dynastieën die Guru niet in hun leven hebben gekregen. Ze hebben frauderende goeroes, frauderende heiligen, degenen die de intentie hadden om hen te plunderen, maar niemand die hen naar het juiste pad in het leven kan leiden, niemand die meerdere levens bij hen is ... zo'n fortuin gebeurt eens in een blauwe maan.
Een goeroe kan op elk moment in je leven opduiken. Er zijn twee situaties die zich kunnen voordoen. De eerste is dat je de goeroe tegenkomt en verdergaat in het leven, en de tweede is dat de goeroe zijn pad volgt en jou tegenkomt. Als je bewust bent, blijf je aan de voeten van je goeroe en leef je je leven volgens zijn wil.
We zijn allemaal gezegend met een goddelijke goeroe in ons leven. We zijn allemaal gezegend met de liefde en genegenheid die onze goeroe ons schenkt. Moge deze Goeroe-Poernima ons allen zegenen met toewijding, liefde en verbondenheid met onze goeroe en mogen we allemaal in staat zijn de essentie van een goeroe in het leven volledig te begrijpen!
Het is verplicht om te verkrijgen Goeroe Diksha van Revered Gurudev voordat hij een Sadhana uitvoert of een andere Diksha neemt. Neem contact op Kailash Siddhashram, Jodhpur brengt E-mail , Whatsapp , Telefoonnummer or Aanvraag om toegewijd-bekrachtigd en door een mantra geheiligd Sadhana-materiaal en verdere begeleiding te verkrijgen,
Deel via: