Er is een oud verhaal. Een keizer distantieerde zich van de wereld en wilde afstand doen van zijn bezittingen. Ik verliet mijn huis, verliet mijn koninkrijk en ging op zoek naar een plek waar ik in afzondering kon leven in de verre bergen – waar zou ik blijven, waar zou ik me vestigen. Hij reisde in een boot op de rivier. Beide oevers waren prachtig, bovennatuurlijk en betoverend. Het was moeilijk om te kiezen of ik me aan deze of aan die kust zou vestigen. Ik dacht dat ik het mensen moest vragen.
Gevraagd aan de mensen die op de linkeroever wonen. Hij zei dat er geen sprake was van verkiezingen. Als je je wilt vestigen, moet je je hier vestigen. Graag gedaan. Omdat dit deel de hemel heet. En aan die kant, de andere oever van de rivier, is de hel. Ga daar niet per ongeluk heen. Je zult daar lijden en rotten. Er zijn daar mensen met een heel slechte aard.
De keizer vond de kust op de hemel lijken, maar hij geloofde niet dat de mensen die in de hemel leefden, kwaad zouden zijn tegenover de mensen die aan de andere kant woonden.
Hij ging ook naar de overkant. De andere oever was ook erg mooi. De ene oever was nog mooier dan de andere. Hij vroeg aan de mensen: Ik denk erover om me hier te vestigen, welke kust moet ik kiezen?
Hij zei dat er geen sprake was van verkiezingen. Als je je wilt vestigen, vestig je dan hier. Aan deze kant wonen goden, aan de andere kant demonen. Doe dit nooit, zelfs niet per ongeluk, want je zult er eeuwig spijt van krijgen. Als je vast komt te zitten, zal het moeilijk zijn om eruit te komen. Het zijn mensen met een zeer wreed karakter. Moge God ons behoeden voor deze slechte mensen. Zelfs als zijn schaduw op een persoon valt, raakt hij verloren. Ga niet per ongeluk naar die kant, en leg de boot daar nooit aan.
De keizer bevond zich in een groot dilemma. Beide oevers waren prachtig, maar de mensen die aan beide kanten woonden waren lelijk. Aan beide kanten was er een hemel, maar de mensen die daar woonden, werden van alles beroofd. Want zolang wij het kwaad in anderen blijven zien, krijgen wij niet de kans om te genieten van het goede dat in ons verborgen zit. En zolang je de gewoonte blijft hebben de doornen van anderen te tellen, kun je de geur van de bloem die in jezelf bloeit, niet waarnemen. Iemand die de doornen telt, vergeet gaandeweg de kunst van het ruiken aan de bloemen. Iemand die zijn blik op de hel richt, verliest het vermogen om de hemel te zien. Iemand die dag en nacht met ruwe stenen bezig is, kan diamanten niet herkennen. Diamanten lijken ook op stenen.
Het omgekeerde is ook waar: iemand die een bloem in zichzelf ziet bloeien, ziet overal bloemen. Want uiteindelijk ziet de mens zichzelf overal weerspiegeld. Het hele bestaan is een spiegel. Wij zien daarin ons eigen gezicht in verschillende vormen. Wat daar aan de kust te zien is, is ons eigen gezicht. Wat wij in de vijand zien, is ons eigen gezicht. De vlammen die in de hel branden, zijn ons eigen gezicht.
De keizer zei dat het vanwege deze ongeregeldheden was dat ik het keizerrijk wilde ontvluchten. Er bestaat hetzelfde conflict tussen de mensen die in dit rustige bergmeer en in deze vallei wonen.
Dus ging hij verder en duwde de boot vooruit. Hij zei: Nu stop ik alleen nog waar geen mensen zijn. Want zolang er een mens is, zal er een geest zijn. En wat de geest betreft, is er geen manier om de wereld te verlaten. De geest zelf is de wereld. Zolang er geest is, zal er dualiteit zijn, zal er tegenstelling zijn, zal er partijdigheid zijn, zal er het mijne en het hunne zijn, zal er een ik en jij zijn. De rivier zal niet meer zichtbaar zijn, de oevers blijven belangrijk - onze oever, de oever van de ander. Die verre kust, de kust van de vijand. Hij bleef groeien. Op een gegeven moment werd er niemand meer gevonden en kwam er een einde aan de nederzetting. Nu kon hij tot rust komen. Maar hij zei, als ik nu ga settelen, dan ga ik voor een van de banken. Ik ben ook een man. Ik ben nog niet bevrijd. Ik probeer nog steeds bevrijd te worden. Ik verbreek de banden, ze zijn een beetje losser geworden, maar de kettingen zijn niet opengegaan. Als ik voor de ene kant kies, wie weet of de andere kant er ook slecht uit gaat zien!
De mens heeft natuurlijke zwakheden. Om te kunnen roemen waar je bent, moet je onvermijdelijk ook veroordelen waar je niet bent. Om het ego van wie je bent te bevredigen, moet je anderen ontkennen.
Het ego kent maar één manier om zichzelf groot te maken, en dat is door anderen klein te maken. Het ego kent de weg naar de ziel niet. Het pad van de ziel is om zichzelf te vergroten. En het leuke is, als iemand zijn ziel verruimt, doen anderen dat ook.
En als het ego zichzelf groot wil maken, kent het maar één wiskunde: anderen klein maken. En er is nog iets wat je moet begrijpen: hoe kleiner de anderen worden, hoe kleiner jij zelf ook wordt. Omdat je met de kleintjes niet kunt opgroeien. Als je met een klein persoon wilt samenleven, zul je zelf ook klein moeten worden. Als je met een slecht persoon wilt leven, zul je zelf ook slecht moeten zijn. En als je in iedereen alleen maar kwaad ziet, hoe kun je dan goed blijven? Je zult moeten leven met slechte mensen, in wie je het kwaad hebt gezien. Jij wordt ook slecht.
Misschien verlang je diep van binnen wel naar het gemak van slecht zijn en is dat de reden dat je het kwaad in anderen ziet. Je kleineert anderen zodat je je eigen kleinheid niet voelt. Je maakt anderen kleiner, zodat je zelf tenminste groot overkomt tussen de kleintjes. Hoe kleiner anderen worden, hoe meer jij het gevoel krijgt dat je een beetje groter bent.
Maar wie anderen kleinerend behandelt, wordt zelf ook kleiner. Je kunt niet proberen iets kleiner te maken, zonder zelf ook kleiner te worden. Omdat elke actie die je onderneemt, jou creëert. Elke actie die u onderneemt, heeft invloed op u. Wat je ook doet, terwijl je het doet, word je een persoon.
De keizer dacht: Ik moet aan deze oever blijven. Beide oevers zijn prachtig. Ik stop waar ik nog een plek vind. Hij bleef de boot vooruit bewegen. Hij bereikte de oorspronkelijke bron van de rivier. De rivier zelf hield daar op, zelfs de oevers hielden daar op. De berg waar de rivier ontsprong, lag niet aan deze of gene kant, maar in het midden. Zelfs in het midden lag het niet op de bodem van de rivier, maar het stak er heel hoog boven uit. Hij bouwde zijn huis op de top van die berg. Hij bleef daar. Hij noemde zijn gebouw: Neti-Neti. Het oude gezegde uit de Upanishad luidt: Noch dit, noch dat! Noch deze kust, noch die kust.
Toen zijn vrienden en dierbaren hem kwamen ophalen, vroegen ze allemaal of dit gebouw de naam Neti-Neti had. Het oude gezegde uit de Upanishad luidt: Noch dit, noch dat. Noch deze kust, noch die kust.
Toen zijn vrienden en dierbaren hem kwamen ophalen, vroegen ze zich allemaal af: waarom heet dit gebouw Neti-Neti? Hij vertelde je dus het hele verhaal dat ik je vertelde.
Zolang de mens bestaat, zul je niet uit je verstand kunnen zijn. Mens is de naam van de verruiming van de geest. Ons woord ‘man’ is heel kostbaar. Het bestaat uit de geest zelf. Mens is de naam van de verruiming van de geest. Ons woord ‘man’ is heel kostbaar. Het bestaat uit de geest zelf. Het Engelse woord 'man' is ook een variant van 'mann'. Ook hij is voor de helft een deel van de mens. Geest betekent: keuze. Geest betekent: deze kant, die kant, aan deze kant, aan die kant. Hindoe, moslim, jaïn, christen, brahmaan, shudra, Indiër, Chinees – de geest verdeelt ons altijd in tweeën. Hij vangt er één en vecht met de andere. De geest kan niet leven zonder vijandschap. Daarom kan de geest nooit rustig zijn.
Mensen komen naar mij toe en vragen hoe ze hun geest tot rust kunnen brengen.
Ik zeg ze dat de geest nooit tot rust zal komen. Je moet voorbij het verstand gaan, alleen dan is er vrede. De geest wordt helemaal niet rustig. Er is alleen vrede als er geen geest is. De afwezigheid van geest wordt vrede genoemd. Het gevoel in de geest heet onrust. Geest betekent onrust, denk er daarom niet eens aan om de geest te kalmeren. Dat zou een vergissing zijn. Jij beschouwde ziekte als gezondheid. Nu ga je de ziekte zelf verbeteren. Ja, de geest kan verfijnd worden, hij kan heel subtiel worden en er kunnen grote wonderen uit geboren worden, maar hij zal niet vredig zijn. Hoe machtig hij ook is, hij zal niet kalm blijven.
Er is een verhaal over een heel bekend persoon die jarenlang in de ashram van zijn goeroe probeerde zijn geest tot rust te brengen. De geest werd sterker. Verre taferelen werden zichtbaar. Ik begon de gedachten van andere mensen te lezen. Als ik het aanraak, verdwijnen de ziektes. Er gebeurden wonderen. Zijn schaduw zou vallen, de verwelkte bloemen zouden weer bloeien, de verdorde boom zou weer groen worden. Zijn nieuws verspreidde zich wijd en zijd. En ze is nog steeds aan het bevallen. Zijn geest werd met de dag zuiverder. Elke dag ontstonden er nieuwe krachten in mijn geest.
Op een dag kwam zijn goeroe bij hem aan de deur zitten. Hij was aan het mediteren. Hij zuiverde zijn geest. Terwijl de Guru recht voor hem zat, begon hij met een steen over de steen te wrijven.
Die persoon bleef zitten en mediteren. Na een tijdje vroeg hij zich af wat er met de Guru gebeurd was. Was hij gek geworden? Is het veroorzaken van dergelijke verstoringen, het verstoren van een mediterende discipel, de handelwijze van een goeroe? Is de Guru er om ons te redden of om obstakels te creëren? Maar hij dacht nog steeds dat hij mij misschien op de proef stelde, om te kijken of ik boos zou worden of niet. Dus hij hield vol. Het is avond. En ook de Guru bleef standvastig, hij bleef wrijven. Die persoon kreeg ook hoofdpijn. Uiteindelijk schreeuwde hij en zei: stop! Wat ben je aan het doen? Wat gebeurt er als je over een baksteen wrijft?
De goeroe zei dat hij dacht dat hij een spiegel kon maken door over de steen te wrijven.
Die man begon te lachen. Hij zei: Ben je op je oude dag gek geworden? Ben je gek geworden? Ergens is er een spiegel gemaakt door over een steen te wrijven!
De Guru begon te lachen. Hij zei, dus je bent nog niet bewusteloos. Een spiegel kan niet gemaakt worden door over een steen te wrijven; Kan een ziel ooit gemaakt worden door de geest te wrijven? Je wrijft ook over de steen. Ja, door over de steen te wrijven wordt hij schoon, glad, subtiel en mooi. Je kunt hem vorm en kleur geven door erover te wrijven, maar hij wordt geen spiegel.
Door de geest te wrijven, zullen vele vormen tevoorschijn komen, zullen vele innerlijke regenbogen verschijnen, maar dat wat voorbij alle vormen is, zal niet gevonden worden. Je vindt geen vrede door je geest te kwellen.
Er zijn twee methoden van meditatie in de wereld. Iemand die alleen gelooft in het uitputten van de geest. Zij bereiken siddhi’s en er gebeuren wonderen. Maar de ziel wordt niet gevonden. Hij raakte verdwaald in innerlijke rijkdom. Hij wandelde de binnenmarkt op. Als we de externe markt ontvluchten, raken we verstrikt in de interne markt. Kon niet ontsnappen, kon niet boven de markt uitstijgen.
Er zijn ook andere meditatiemethoden waarbij het niet zozeer gaat om het uitputten van de geest, maar om het opgeven van de geest. Het verzaken van de geest is meditatie. Meditatie is niet het cultiveren van de geest, het is niet het beoefenen van de geest, het is het onderdompelen van de geest. En waar de geest gaat, gaan de feesten. Zolang er een wil is, zal er een kant zijn. Hoe hard je er ook over nadenkt om onpartijdig te worden, je wordt er alleen maar een voorstander van. Meer zal er niet gebeuren. Nu zul je onpartijdigheid tot je trots maken en vasthouden aan het idee dat ik neutraal ben. Nu zul je gaan vechten voor onpartijdigheid. Maar de strijd zal doorgaan, de strijd zal niet eindigen. Omdat je de kern van de zaak niet begrijpt.
Ik hoorde dat twee mannen op weg naar een dorp aan het vechten waren. Ze schelden luidruchtig, waren klaar om te vechten en stonden klaar met stenen en bakstenen. Een wijze man uit die streek zei: Broeder, wat is er aan de hand? Wat is dit voor gevecht? Waarom is het hele dorp verzameld? Indien er een geschil ontstaat, benoem dan een arbiter en laat de kwestie beslechten. Waarom vecht je?
Ik begreep het punt. Anderen zeiden ook: oké, wijs drie Panchas aan.
Toen de man 's avonds na zijn werk terugkwam van de markt, ontstond er een nog grotere vechtpartij. 's Ochtends vochten er twee mannen, nu waren er acht mannen aan het vechten. Hij zei, wat is er aan de hand? Dit maakte de zaken alleen maar erger!
Het bleek dat de door hen aangestelde arbiters nu ook met elkaar in conflict waren. Die twee zijn al aan het vechten, en nu vechten ook de drie arbiters die door beide partijen zijn aangesteld.
Als de oorsprong niet verandert en er geen realisatie is, dan zal alles wat je doet hetzelfde zijn in een nieuwe vorm. Het maakt geen verschil totdat de basisvisie duidelijk is. Het afknippen van de bladeren lost niets op, tenzij we de wortel bereiken.
Die keizer deed er goed aan om niet bij de pakken neer te zitten. Want als ik aan de zijkant was blijven staan, zou ik alleen bij de geest zijn gebleven. Neti-Neti bevindt zich buiten het verstand. Hij is non-duaal. Er is geen kust, noch een kust.
Wat is het hele dilemma in jouw leven? Dat je nog nooit een moment van non-dualiteit hebt ervaren. Je hebt deze woorden gehoord – Brahman, Advaita, Eén, maar welke ervaringen je ook in je leven hebt gehad, ze waren allemaal van dualiteit. Jouw beste ervaringen zijn ook dualiteitservaringen.
Je bent verliefd op iemand. Je hebt van een vrouw, een man, een vriend, een kind, iemand gehouden. Het is een heel diepe ervaring, maar het is ook een dualiteit, het is ook iets tussen twee. Zelfs dat is nog niet ondenkbaar. Heb je ooit naar muziek geluisterd? En soms laat je je meeslepen door de muziek en reis je een heel eind. Maar ook dat is een ervaring van dualiteit. Er is muziek en er is jij. Het is niet zo dat alleen de muziek bleef en jij er niet meer was. Wanneer je zoekt, zul je jezelf vinden; zelfs in die diepste muziek bestaat dualiteit.
Hoe dicht je ook bij de oorsprong bent gekomen, je hebt hem nog steeds niet kunnen oversteken. De oevers zijn er nog steeds. De rivier moet smaller zijn geworden. Naarmate de bron dichterbij komt, wordt de rivier smaller en blijft er alleen nog een kleine waterval over. Maar zelfs een kleine waterval heeft twee kanten. Als je goed kijkt, zie je dat zelfs een druppel twee kanten heeft. Hoe klein de druppel ook is, hij heeft altijd twee aspecten.
Soms krijg je in je leven een glimp, zelfs een diepgaande glimp, maar ben je nog steeds niet voorbij de dualiteit gekomen. Advaita is slechts een leeg woord, er zit geen ervaring in. En uit de Schriften zult u het niet kunnen opmaken. Wij moeten het proeven.
Er was eens een heilige. Op een dag legt Hij het uit aan zijn discipelen. Toen hij wilde spreken, had hij een mand in zijn hand. De discipelen waren een beetje geschokt, maar hij had de mand afgedekt. Ook de nieuwsgierigheid werd gewekt. Hij had nog nooit zoiets meegenomen. Waarom kwam hij vandaag dan met dit mandje?
Bijvoorbeeld, als ik morgen met een mandje terugkom, vraagt u zich dan af waarom dit mandje is meegenomen?
Iedereen was alert en voorbereid, wetende dat er iets stond te gebeuren. En hij begon te spreken en hij begon over perenbomen te vertellen en hij zei dat er dergelijke perenbomen in de wereld zijn. Beschreef ze op verschillende manieren. Er zijn verschillende soorten peren, hun smaak, hun kleur, hun grootte, hun versheid. En toen vertelde hij dat een wetenschapper peren van over de hele wereld had verzameld en een nieuw soort peer had gecreëerd. Zo'n vrucht heb je nog nooit gezien. Hij beschreef het heel diepgaand. Bij iedereen liep het water in de mond. En toen begonnen mensen te twijfelen over wat er in het mandje zat? Maar hij bleef praten. En hij heeft er lang over gesproken en hij heeft de mensen heel emotioneel gemaakt vanwege die peer. Ik was klaar om daar te vertrekken en naar de markt te gaan. Toen het gesprek afgelopen was, zei hij: Ik wil je iets vragen, we hebben er zoveel over gesproken, vond je het leuk?
Hij zei: Ik heb het niet geproefd, maar het verlangen om het te proeven is gewekt.
Toen vouwde ze het doek van haar mandje open en verdeelde de peren. En hij zei: Nu mag jij het ook proeven. En vertel me dan eens, heb je daar ook maar enig idee van gekregen uit wat ik zei?
Toen proefde hij de peren. Hij zei: Wij vinden uw woorden heel uniek. Je kunt alles manifesteren. Maar nu weten we dat je de smaak van peer niet eens kunt beschrijven. Dit is een heel andere zaak. Wat heeft dit te maken met wat je zei? Het leek wel alsof er over een droge woestijn werd gesproken. En dit is een groen park. Het heeft niets met hem te maken. Het lijkt alsof de persoon een lijk is en dit een levend dansend standbeeld is. Alsof die ene een oude bloem was die al vele geboortes lang was verdroogd, en deze een roos die net was uitgebloeid.
En hij zei, maar wij kunnen ook niets zeggen. Een jongeman stond op en zei dat hij ook een peer moest proeven. Want we moeten ook vertellen wat er in ons is gebeurd, de smaak die we van de peer hebben gekregen.
De heilige zei tegen hem: Alles wat ik je over God heb verteld, is alleen maar hierop gebaseerd. En ik ben hulpeloos, want ik kan God niet in een mandje meenemen en Hem aan jullie geven zoals ik dat met perenbomen doe. Ik geef je aspiratie. Maar vergeet niet dat het verlangen dat ik in u heb gewekt, het verlangen dat ik heb gecreëerd, net zo is als een zoet gesprek over peren; Hoe poëtisch en hoe vol liedjes het ook is, het kan niet tippen aan de smaak. Laat u dus niet overtuigen door mijn woorden, maar ga zelf op zoek naar God. Stop niet totdat je het geproefd hebt, want dan is de reis pas voltooid. Ze stoppen bij heel zwakke woorden. Er zijn maar weinig mensen die een reis van ervaringen maken.
Advaita is een ervaring, een smaak. Niemand anders kan het je geven. Als je een beetje dorst van anderen krijgt, is dat voldoende. God kun je niet bij iemand vinden.
Hij heeft deze woorden gevuld met alles wat hij kon. Maar stop niet nadat je deze woorden hebt begrepen. Denk niet dat je de belofte hebt begrepen, wat blijft er nu nog over? De echte reis begint pas als de Schriften volledig begrepen worden. Nu u de Schriften volledig begrijpt, vraagt u zich niet af wat er nog van over is. Ik begreep het volkomen! Wanneer je het volledig begrepen hebt, blijft het geheel over. Het gesprek is nog niet eens begonnen. Omdat de smaak nog niet gekomen is. Je bent nu net wakker geworden. Je bent nog niet opgestaan, je voeten zijn nog niet in beweging gekomen, je bent nog niet gekomen. Je bent nu net wakker geworden. Je bent nog niet opgestaan, je voeten hebben nog niet bewogen, je hebt nog niet naar die tempel gelopen. Op dit moment bereikt het geluid van de verre tempelklokken uw oren. De tempel is nog heel ver weg. Hoe mooi het geluid van klokken ook is, ga er niet alleen maar naar luisteren.
De stem van de heiligen is het geluid van de klokken die in de tempel klinken. Die geluiden komen uit de tempel. Maar dat is niet Swar Mandir. Veel mensen zitten ermee in hun handen. Dan ontstaat er een grote verwarring. Dan staat het leven stil en is er geen beweging meer in het leven.
Maak van je leven geen puinhoop. Begrijp de woorden van de heiligen, haal er inspiratie uit en ga op reis. Neem wat vaart van ze, geef ze een zetje. Net als wanneer je de motor van een auto start, een lichte duw van de accu. Dan draait de motor niet alleen met behulp van de accu, maar met een klein duwtje start de motor. Als er geen batterij in zit, vragen we iemand om deze te duwen. Dat werkt ook. Als er niemand is om de auto te duwen, parkeren we de auto op een helling en rijden we. Dat werkt ook.
Gewoon die eerste spanning en snelheid! Meer kunnen de woorden van een heilige niet doen. Maar hij is ook heel groot. Ook al gebeurt dat, dan is dat toch een geluk.
Het is niet verwonderlijk dat je God niet vindt. Je zou niet aan de voorwaarde kunnen voldoen om God te ontmoeten. Die voorwaarde is: God moet de gezamenlijke vorm worden van al uw aspiraties. Zoek Hem in al uw aspiraties. Alle verlangens richten zich naar Hem. Elke haar van jou, elke ademhaling van jou bewoog naar Hem toe. Je staat voor hem op, je zit voor hem, je slaapt voor hem, je eet voor hem.
Zelfs als je op je eigen kracht vertrouwt om God te bereiken, zul je Hem niet kunnen bereiken. Omdat je nog steeds geen geloof in God hebt. Je hebt vertrouwen in jezelf. Dit was het enige vertrouwen dat ik in mezelf had in deze wereld. Ik dacht dat ik door mijn eigen zelfvertrouwen succes zou hebben in deze wereld. Ik dacht dat ik op basis van mijn eigen zelfvertrouwen geld zou verdienen in deze wereld. Vroeger dacht ik met mijn eigen zelfvertrouwen: dit ga ik doen, dat ga ik doen. Je bracht ditzelfde geloof opnieuw hierheen, en ook naar de tempel. Nu zegt u dat wij God zelfs kunnen vinden als wij op onze eigen kracht vertrouwen.
Hoe kan het ego dit bereiken? Dit vertrouwen in jezelf is ego. Jij bent het obstakel. Op eigen kracht lukt het je niet. Je kunt het alleen bereiken door zwak te worden. Deze wiskunde is heel vreemd – Ram is de kracht van de zwakken. Hier verliezen de sterken en winnen de zwakken.
Als je wilt winnen, geef dan de wens om te winnen op. Wees erop voorbereid om te verliezen, dan kan niemand je verslaan. Ram is de kracht van de zwakken - de hele wiskunde is hetzelfde.
Een werelds mens is dus iemand die op eigen kracht leeft. Ook al volgt hij een religieuze praktijk, hij is nog steeds werelds; zelfs als hij boete doet, is hij nog steeds werelds; Ook al vast hij of zij of hij houdt zich aan een gelofte, toch is hij nog steeds werelds - door zijn eigen kracht. Hij is niet toegewijd, hij worstelt, hij vecht.
Ik heb zelf van alles geprobeerd, maar er gebeurde niks. Door onze eigen kracht werden we vernietigd, door onze eigen kracht raakten we op het verkeerde pad, door onze eigen kracht werd de duisternis geschapen, door onze eigen kracht nam de onwetendheid toe, door onze eigen kracht werden de hel en de grote hel geschapen. Ik heb door mijn eigen inspanningen geen geluk of vrede gevonden. Omdat het zelf de wortel is van alle verdriet. Dat ego is de kiem van alle hel.
God bereiken betekent niet dat je iets krijgt, maar dat je iets opgeeft. Die droom moeten we opgeven. God bereiken betekent niet dat je iets toevoegt; alles wat aan God gehecht is, moet worden afgesneden. Ik heb wat geslapen. Er is geen zonde begaan. Ik heb geen enkele fout gemaakt. Er kan geen sprake zijn van een vergissing. Want als Hij in iedereen is, hoe kan er dan een fout ontstaan? Je hebt vast even uitgerust, ik heb geen fout gemaakt. Ik heb iets te veel geslapen. Ik heb al een tijdje niet geslapen. Ik ben te ver gegaan in mijn dromen.
Een mens raakt op het verkeerde pad door zijn daden. Wat hij ook doet, hij denkt dat ik het gedaan heb. Ik deed het – en het ego was geboren. En dan blijft het ego ons misleiden.
En de misvatting is dat het God is die de handelingen bepaalt, en niet jij. De dag dat je begrijpt dat Hij het is die de handelingen controleert, niet ik, dat niet ik degene ben die handelt, maar dat Hij degene is die handelt, op diezelfde dag word je wakker. De hele kunst van slapen is dat je denkt dat ik degene ben die het doet.
Als je je dit kunt herinneren, als deze herinnering zich in je leven nestelt, als het als een lamp in je gaat branden, laat de illusie dat je de doener bent dan onmiddellijk los zodra deze je in zijn greep krijgt. Lach, kijk naar de lucht en zeg: Nog een keer! Opnieuw! Gaf mij mijn hoofd! Zorg jij er maar voor.
De lamp zal binnen enkele dagen weer goed branden. Dan hoef je er niet meer over na te denken om dit te zeggen. Wat er ook gebeurt, je weet dat Hij het doet, of het nu goed of slecht is. En als jij dan niet tussen de twee in zit, wat is dan goed en wat is slecht? Als alles van hem is, dan zal het goed zijn. En dan zijn er nog de hemels aan beide oevers van de rivier. Dan is de andere oever niet de hel.
Ik zeg jullie, er is niets behalve de hemel. De hel is een uitvinding van de mens. De hemel is bestaan. De hel is een gedachte van de mens. Als je de hel moet creëren, waar laat je dan de vijanden? Waar laat je de vijanden? Er is een plek nodig. En de hemel die jij je voorstelt en daarbij de hel, is ook een leugen. Want dat kan toch niet de echte hemel zijn. In de echte hemel bestaat geen hel. Dat is helemaal niet slecht. Dit is de staat van ultieme revolutie van een religieus mens, waarin hij geen kwaad meer kan zien. Dat is goed, want ze dragen allemaal zijn handtekening. Alle stemmen zijn van Hem, hoe kunnen ze dan slecht zijn?
Ook al lijkt het slecht voor u, besef dan dat het een fout van uw ogen kan zijn, een fout van uw visie, een fout van uw interpretatie. Maar het kan niet slecht zijn.
De dag dat je dat gebouw ontdekt waarvan de naam Neti-Neti is – noch dit, noch dat. Het duel ging door. Ik begon de non-dualiteit te proeven. En dat is alsof je het proeft. En je kunt nog steeds alle andere smaken proeven, maar geen enkele smaak zal je kunnen bevredigen. Paribhashi behoort niet tot deze smaken. Alleen al door die ene keer te proeven, wordt de honger gestild en verdwijnt het verlangen naar smaak. Men bereikt een diepe voldoening die nooit eindigt.
Meest gerespecteerde Sadhguru
श्रीमाली जी
Het is verplicht om te verkrijgen Goeroe Diksha van Revered Gurudev voordat hij een Sadhana uitvoert of een andere Diksha neemt. Neem contact op Kailash Siddhashram, Jodhpur brengt E-mail , Whatsapp , Telefoonnummer or Aanvraag om toegewijd-bekrachtigd en door een mantra geheiligd Sadhana-materiaal en verdere begeleiding te verkrijgen,
