Er zijn twee soorten mensen: hart-gecentreerd of geest-gecentreerd. Voor degenen die intellectgericht zijn, is liefde niet het pad. Hoe hard ze ook proberen, liefde zal opgelegd lijken, liefde zal een inspanning lijken, niet een natuurlijke stroom. En iemand die zich niet op zijn gemak voelt, zal hem niet bij God kunnen brengen.
Dit is geen kleine reis die met grote inspanning moet worden afgelegd. Dit kan alleen worden bereikt als het net zo gemakkelijk wordt als ademhalen.
Dus als een intellectueel gefocust persoon zelfs per ongeluk op het pad van de liefde valt, zal hij verdwalen en zal hij dat pad niet kunnen bereiken. Voor hem is meditatie het pad. Bij meditatie gaat het erom dat het intellect geleidelijk vormloos en ondeugdloos wordt.
Bij perfectie van meditatie zal Samadhi verschijnen, de persoonlijkheid zal verdwijnen en liefde zal naar voren komen in het leven van zo’n zoeker. Een meditatieve zoeker zal niet beginnen met liefde, hij zal eindigen met liefde. Zal beginnen met meditatie, zal samadhi bereiken. Meditatie zal het pad zijn, samadhi zal de bestemming zijn, liefde zal het resultaat zijn. Eindelijk zal hij er plotseling achter komen dat de liefde zich overal in zijn leven begint te verspreiden. Maar dat zal uiteindelijk gebeuren.
Wie is een hart-gecentreerd persoon, een emotie-gecentreerd persoon, wiens gedachten niet veel waarde hebben in zijn leven, wiens intelligentie secundair is, die leeft van emoties en gevoelens, wiens hart gekwetst wordt, wiens leven is? De relatie is rechtstreeks met het hart, minder denkend, meer voelend, zo iemand zal alleen met liefde kunnen beginnen. Als hij voorzichtig probeert te beginnen, raakt hij de weg kwijt. Hij kan wel een miljoen manieren proberen om te mediteren, maar hij zal er geen succes in boeken. Die inspanning zal blijven bestaan. Hij probeert misschien wel een miljoen manieren om zijn geest te kalmeren, maar zijn geest is niet zo verstoord dat hij hem kan kalmeren. Hij moet de warmte van het hart wekken. Hij zal de vormen van gebed, aanbidding, aanbidding en liefde comfortabeler vinden dan meditatie. Tranen zullen uit zijn ogen stromen, dan zal er stilte in hem zijn. Zijn voeten zullen dansen, en dan zal er stilte in hem zijn. Pas als hij bedwelmd is door iemands liefde, zal hij zich gaan concentreren. Zal zijn aandacht trekken. Zijn aandacht kan niet zo worden geconcentreerd dat hij rustig kan zitten en zich kan concentreren. Zijn focus zal via God liggen. Hij heeft iemand nodig om van te houden, zonder hem zal er geen vrede in zijn hart zijn.
Dus als een persoon die het pad van liefde volgt de aandacht trekt, dan is er een probleem. Hij zal zich ongemakkelijk voelen. Dat ding blijft niet plakken. Dat pad is niet van hem. Hij zal alleen met liefde moeten bewegen.
Iemand die met liefde handelt, zal gemakkelijk samadhi bereiken. Maar deze samadhi zal zijn emotionele samadhi zijn. En zo iemand zal daardoor aandacht krijgen. De onnadenkendheid die zo iemand heeft, zal gevolgen hebben. Wanneer hij verdiept raakt in samadhi, zal hij plotseling merken dat de meditatie die hij niet door middel van meditatie kon bereiken, dit uit zichzelf heeft bereikt.
Wie met liefde handelt, krijgt daardoor aandacht. Degene die met meditatie wandelt, krijgt als gevolg daarvan liefde en degene die met beide wandelt, zal zeker Samadhi bereiken.
De vraag is niet welk pad beter is: liefde of meditatie. Beide manieren zijn goed en beide manieren zijn fout. De vraag is aan jou. Wat het beste bij jou past. En er zal er maar één goed uitzien, beide zien er misschien niet goed uit. Wat voor jou goed voelt, is prima. Wat niet goed voelt, is niet goed. Zorg ervoor dat u niet per ongeluk in de problemen van iemand anders terechtkomt. Wees niet boos als anderen zich goed voelen. Draag geen kleding van anderen. Leen uw levensvisie niet van anderen. Probeer jezelf nauwkeurig te herkennen. Daarom is Swadhyaya – of je nu een toegewijde of een zoeker wilt worden – Swadhyaya essentieel voor iedereen: studie van jezelf. Zodat je precies weet wat voor type persoonlijkheid jij bent. Als dat eerste goed bekend is, wordt alles toegankelijk, wordt alles gemakkelijk.
Het belangrijkste in het leven is om de eerste stap goed te zetten. De laatste stap hangt samen met de eerste stap. Maar als er bij de eerste stap een fout wordt gemaakt, komt de laatste stap nooit. De eerste stap is dus de laatste stap. Als het precies goed is ontstaan, in jouw voordeel is ontstaan, het ritme is aangekomen, je gewricht is tot rust gekomen, de harp in je is begonnen te spelen, het de juiste plek heeft geraakt, de waterbronnen in je zijn gesprongen, dan is de bestemming niet ver. De bestemming komt automatisch. Nu ga je weg. Je wordt al bij de allereerste stap meegesleept. Laat je erin onderdompelen.
De eerste stap vereist maximale voorzichtigheid en dat is waar mensen onzorgvuldig zijn. Ik weet niet om welke redenen mensen dit pad kiezen. Je bent in een huis geboren. Het kan zijn dat jouw familie traditioneel de Bhakti-sekte volgt, dus jij bent ook met Bhakti begonnen. Als het je niet waardig was, zou je je hele leven ronddwalen. Je kunt eindeloos ronddwalen en nooit je bestemming bereiken.
Het concept van religie door geboorte heeft een grote rol gespeeld bij het op een dwaalspoor brengen van de mensheid.
Je bent een persoon van emoties, geboren in een gezin dat gelooft in de traditie van meditatie, en je zult in de problemen komen. Omdat je zult kiezen op basis van wat de religie van je vader is.
Nu heeft de religie van de zoon niets te maken met de religie van de vader. De religie van de zoon heeft niets te maken met de religie van de moeder. De zoon zal zijn religie moeten vinden. Je moet op zoek gaan naar je eigen religie. Dat gebeurt via zelfstudie. Dat kun je niet bereiken door simpelweg naar het geboortebureau te gaan en de geboorteakte te controleren. Er is geen indicatie van waar je geboren bent, in welke religie je terecht zult komen, je verheffing, de revolutie in je leven.
Als je in het jaïnisme geboren bent, zal er geen concept van toewijding in je leven zijn, omdat dat pad voor mediteerders is. Nu zul je in de war raken. Als je dat pad volgt, zul je niet in harmonie zijn. Als ik niet ga, zul je bang zijn dat ik onderweg verdwaal. Als je naar Krishna's tempel en lager gaat, zul je je schuldig voelen omdat ik Mahavir verlaat en met Krishna meega. Je zult eindpijn hebben. Omdat het idee dat je sinds je kindertijd in je geest hebt ingeprent, veel ruimte in beslag heeft genomen. Die overtuiging zegt dat dit doen goed is en iets anders doen verkeerd is. Als je dezelfde overtuiging volgt, zul je geen voldoening in het leven vinden. Waar men voldoening krijgt lijkt het alsof er een misdaad is gepleegd, dit is niet eerlijk.
Twee dingen zijn heel belangrijk: meditatie of toewijding, meditatie of liefde. En de helft van de mensheid zal met zorg gaan, de helft van de mensheid zal met liefde gaan. De verhouding zal gelijk zijn. Vooral vrouwen gaan voor emotie, mannen voor aandacht. In het algemeen. Omdat er velen onder de mannen zullen zijn die emotioneel zullen zijn, zullen er ook velen onder de vrouwen zijn die meditatief zullen zijn. Maar in brede zin gaan vrouwen met gevoelens, mannen met aandacht. Omdat een man in principe gelooft in activiteit, iets doen. Liefde is niet te doen. Hij is inactief. Dat is wachten. Dat is makkelijk voor een vrouw.
Krishna heeft gezegd dat het beter is om in je eigen religie te sterven. Het is beter om in je religie te sterven.
Als je dit goed begrijpt, is het iets heel diep psychologisch wat Krishna zei. Om jezelf te herkennen, om je eigen religie te erkennen. Zelfs als je de dood tegenkomt terwijl je in die religie reist, zal het als nectar zijn en zelfs als je nectar tegenkomt terwijl je in de religie van een ander reist, zal het vergif blijken te zijn. Omdat iemand die het niet met je eens is, je niet kan bevrijden. Degene die zo goed bij je past dat er geen afstand meer is tussen jou en hem, alleen hij kan jouw redding worden.
Er is een verhaal dat er een meer in de buurt van een berg is en wanneer een zoeker in de buurt van dat meer komt en om het meer vraagt, en als het verzoek echt authentiek is, dan antwoordt het meer.
Een zoeker bereikte eindelijk dat meer na jaren zoeken. En hij schreeuwde en vroeg luid dat ik maar één vraag heb: wat is leven? Het meer bleef stil. Maar hij bleef vragen. Er wordt gezegd dat er drie dagen zijn doorgebracht, hij heeft dag en nacht één gemaakt. De enige vraag is: wat is leven? Uiteindelijk moest zelfs de god van het meer buigen en zei dat je loyaliteit compleet is. Je bent niet voortgekomen uit gewone nieuwsgierigheid. Je bent niet eens een gewone zoeker, je bent een mumukshu: daarom beantwoorden we je vraag: het leven is een veena.
De man zei: hij wil geen puzzels meer. Antwoord direct. Ik ben geen muzikant. Ik heb nog nooit in mijn leven een veena gezien. Ik heb de naam gehoord, maar ik weet niet eens van het leven, ik weet niet eens van Veena. Nu wordt dit een nieuwe verwarring. Ik ben al een tijdje bezig met het oplossen van mijn leven, laat mij Veena ook ontdekken! Vertel het mij maar eerlijk.
Het meer zei, het antwoord is gegeven.
Dus de man zei: geef wat tips zodat ik de weg kan vinden.
Dus vanuit het meer kwam het antwoord dat je naar het dorp gaat en goed naar de eerste drie winkels kijkt. En wat je ook vindt, kom terug en antwoord.
Die man ging. Hij keek naar de eerste winkel, daar was niets, het was een winkel met ijzerankers, er lagen stapels metalen in verschillende vormen en kleuren. Hij begreep niet wat het met het leven te maken had! Naar een andere winkel gegaan. Het was een bedradingswinkel. Zelfs daar kon hij niet begrijpen wat de sterren met het leven te maken hebben. De derde winkel was een timmermanswerkplaats.
Hij kwam zeer ongelukkig terug. Hij dacht dat we al beter waren dan dit. Dit meer was beter voordat je er zelfs maar om vroeg. Dit soort domheid kwam in ieder geval niet in zijn gedachten voor. Wat heeft het leven hiermee te maken? Ik kreeg deze kennis niet en werd onwetend. Hij kwam boos terug en vertelde het meer dat ik dit en dit zag. Maar wat heeft het leven ermee te maken?
Het meer zei opnieuw dat het leven een lier is. Pak nu deze soetra vast en zoek ernaar.
Jaren gingen voorbij. De man vergat bijna dat deze zoektocht de lier van het leven was. Op een dag hoorde hij plotseling, terwijl hij langs een tuin liep, iemand de veena spelen. Die golf trok hem aan. Onder invloed van magie reikte hij de tuin in.
Een artiest speelde de veena. De zoeker zag voor het eerst dat het dezelfde draad was die bij de winkel lag. In de veena werden dezelfde metalen gebruikt die in de winkel lagen. En die timmerman heeft ook gewerkt. Er is ook een voorziening voor hout.
Vandaag werd hem de formule duidelijk. Vandaag werd hem duidelijk dat het leven een lier is. Er is hout, er zijn draden, er zijn ook metalen, die anders liggen. Er wordt geen muziek geboren. Als ze alle drie samenkomen, op één manier zitten en er sprake is van coördinatie, dan kan er muziek ontstaan. Er kan zulke prachtige muziek ontstaan – vormloos! Er kan muziek ontstaan die zoveel van de ziel boeit. Dergelijke magische en mysterieuze gebeurtenissen kunnen gebeuren.
Ik zeg hetzelfde tegen jou: het leven is een lier. Maar je moet je harp instellen. Kopieer anderen niet. Hij moet zijn eigen harp oprichten. Er zijn veel soorten Veena's en iedereen heeft zijn eigen soort Veena en zijn eigen soort verborgen muziek.
Zelfs als je sterft terwijl je je veena speelt, zul je een geweldig leven bereiken. Je zult sterven terwijl je de veena's van iemand anders draagt, hoe mooi de muziek ook is die ze maken, je zult met lege handen komen en met lege handen gaan. Er zal geen rijkdom in jouw handen zijn. Je hebt je leven verspild.
En het grootste gevaar in deze wereld is dat je onder de invloed van anderen kunt vallen. Je bent klaar om onder de indruk te zijn. Omdat het opzetten van uw veena een lastige opgave is. Een veena lenen is heel eenvoudig. Zelfonderzoek doen, zelfstudie doen, is een risicovolle zaak. Er kunnen fouten optreden. Kennis lenen van anderen is risicoloos en veilig. En als er ooit verwarring ontstaat, zal iemand anders verantwoordelijk zijn. Je zult geen pijn voelen dat ik een fout heb gemaakt.
Je vangt een goeroe. Je denkt dat je je hebt overgegeven. Slechts één op de honderd discipelen geeft zich ooit over. Negenennegentig spelen vals. Negenennegentig geven zich niet over, ze geven alleen de verantwoordelijkheid aan de Guru, dat als we afdwalen, jij verantwoordelijk bent. Wat ze niet doen is dat we onszelf overgeven. Ze zeggen: kijk nu eens. Wees voorzichtig. We zijn afgedwaald, jij bent verantwoordelijk. Wij zullen verdrinken, jij zult te schande worden gemaakt. Nu red je jezelf, anders kom je vast te zitten.
Kunnen de verantwoordelijkheden van het leven op deze manier vermeden worden? Men kan van de Guru leren, maar de verantwoordelijkheid jegens de Guru kan niet worden vermeden. Het pad kan van de Guru worden begrepen, maar het pad van de Guru kan niet worden geleend. Hints en hints kunnen van de Guru worden overgenomen, zodat u gemak kunt krijgen bij uw zelfstudie.
De echte Guru geeft je dus niet de manier van leven, de echte Guru geeft je alleen de lamp, zodat je je weg in je leven kunt vinden.
Onthoud dit verschil. Een echte Guru disciplineert je niet, geeft je geen gedrag, maar geeft je het ontwaken van je geweten. Geeft je bewustzijn, zodat je jezelf kunt herkennen en je eigen weg kunt gaan.
De goeroe die je heeft geleid, is je vijand. Geen enkele meester wijst de weg. Sadhguru identificeert alleen het pad. Hij zegt: dat is identiteit.
Het is subtiel om dit verschil goed te begrijpen. Asadguru geeft het in je hand en zegt: hier is het goud, zorg ervoor. Verlies het niet. Het is waardevol om er zorg voor te dragen. Sadhguru geeft je een toetssteen, geen goud. Hij zegt: waar je ook goud vindt, draai deze toetssteen vast. Als het er goed uitkomt, begrijp dan dat het goed is. Als het er verkeerd uitkomt, begrijp dan dat het verkeerd is.
Maar Sadhguru geeft alleen als toetssteen dat waar er ook maar een noodzaak in het leven is, draai hem vast, je zult het goud herkennen en in gedachten houden, alsof een kleine toetssteen kostbaarder is dan goud.
Pragya geeft je de wijsheid om je meester te herkennen. Het geeft geen beperkt gedrag, het geeft vrij begrip. Swadharma is het pad. Sadhguru geeft je zoveel informatie dat een dergelijke Swadharma ontdekt moet worden. Zo ontdekte ik mijn Swadharma, zo ontdek jij ook jouw Swadharma.
Liefde betekent het vermogen om te geven, en het vermogen om te geven kan alleen gevonden worden in degene die het heeft. Je kunt alleen geven wat je hebt.
Liefde is het geschenk van het leven.
Wanneer je met liefde naar iemand kijkt, voeg je duizend manen toe aan zijn/haar leven. Telkens wanneer je iemands hand liefdevol vasthoudt, steek je de gedoofde lamp opnieuw aan. Elke keer dat je iemand met liefde knuffelt, verleng je zijn leven.
Liefde is onzichtbaar leven. Dus wanneer je het gevoel hebt dat niemand van je zal houden, zul je van niemand houden, je voelt je suïcidaal. De gedachte aan zelfmoord komt alleen op als je merkt dat er geen liefde in het leven is. Waar geen liefde is, begint de gedachte aan sterven of verdwijnen op te komen. Wat is het punt? Wat betekent het om nu te zijn? wat is het doel? Waarom nu leven?
Telkens wanneer het gevoel van zelfmoord in je opkomt – en het is moeilijk iemand te vinden die het niet heeft gehad – dan denk je: wanneer ontstaat dit gevoel?
Je zult altijd merken dat liefde alleen ontstaat als die er niet is in het leven. Dan wordt het duidelijk dat liefde leven is. Gebrek aan liefde brengt de dood dichterbij.
Heeft u zich ooit voorgesteld dat u ziek bent en als de dokter heel liefdevol naar u toe is, werken de medicijnen snel. En als de dokter gewoon vol onverschilligheid is, komt als een professional en weggaat na het zien, neutraal is, hij geen aandacht heeft voor jou, de ziekte en het medicijn, hij heeft er zijn mening over, maar heeft niets met jou te maken , Het maakt niet uit of u dat wel of niet bent, u wordt mechanisch behandeld, uw ziekte zal langer duren. Het ding aan de beste artsen ter wereld is dat ze meer kwaliteiten in handen hebben dan hun medicijnen. Wat betekent kwaliteit in handen? Kwaliteit in de hand betekent dat de medicijnen op de tweede plaats komen, de wijze waarop ze worden toegediend is belangrijk. Door dat te geven, geven ze ook iets anders.
Heb je ooit gedacht dat je ziek bent, de dokter is gekomen - als hij liefdevol is, heeft hij je niet eens medicijnen gegeven, hij heeft je alleen onderzocht, maar bij het onderzoek zelf wordt je ziekte half lichter. Als je het inspecteert, wordt het duidelijk. Omdat het medicijn nog niet is gegeven, heeft de dokter niets anders gedaan dan de pols opnemen, naar de hartslag luisteren, maar zijn manier van doen, zijn liefdevolle gedrag, zijn zelfverzekerde overtuiging dat alles goed met je komt, zijn observaties met zulke gretigheid Dat je waardevol bent, dat je gered moet worden – er is iets in je veranderd. Je bent niet meer zo ziek. De dokter heeft nog niets gedaan, maar de behandeling is gestart.
Er zijn zulke experimenten uitgevoerd waarbij liefhebbende artsen alleen water hebben gegeven en de zieken zijn genezen en neutrale artsen de duurste medicijnen hebben gegeven en de patiënt geen resultaat heeft gehad. Als water ook een drager van liefde wordt, dan wordt het een medicijn. Zelfs als gouden as wordt gegeven en de hand van liefde staat er niet achter, dan wordt het alleen maar een last voor het lichaam en geen medicijn.
Nu zeggen wetenschappers dat als je met liefde naar bomen en planten kijkt, hun groei sneller gaat. Als je elke dag met een gevoel van zegening naar de plant kijkt en er tot God om bidt, zul je merken dat er andere planten achterblijven. De plant waarvoor je elke dag bad, is in omvang verdubbeld. Binnen een paar dagen verschijnen er bloemen in. Fruit kan ook op ontijdige momenten verschijnen.
Onder de liefde van Sadgurus hebben de discipelen God bereikt. Soms is dit zelfs gebeurd zonder iets te doen en soms zelfs nadat je veel hebt gedaan. Als er geen schaduw van liefde voor Sadguru is, is er niets gebeurd. Daarom heeft toewijding zoveel waarde. De hele betekenis van overgave is dat je geen muur moet worden voor de stroom van liefde die uit het leven van de Guru stroomt, maar dat je een deur moet worden. Laat Hem komen, zodat Hij je kan transformeren.
Liefde is leven. Het leven zonder liefde heeft geen betekenis. En de dood vol liefde krijgt ook betekenis. Zelfs in een dood vol liefde verschijnt er een poëzie - bovennatuurlijk. En een leven zonder liefde heeft een vieze geur, een rotting. De mens leeft, maar wint niet. Er is niets binnen. Binnen is alles leeg.
Je weet ook uit ervaring dat telkens wanneer je hebt liefgehad, er een vonk, een vlam in je opkomt. Je hebt het leven in zijn uiterste vorm gekend. De fakkel in jou is van beide kanten tegelijk gaan branden. Alles is volledig verlicht geworden. Soms is dit even gebeurd, maar toch is er een bliksemflits geweest.
En toen er geen liefde in je leven was, was er een dagelijks gewoon leven - je moet opstaan, je moet zitten, je moet naar je werk, je moet verdienen - plichten zijn er, maar liefde is er niet, toen besefte je dat er iets in jou gestorven is. Je wordt getrokken, je beweegt, maar nu is lopen geen dans meer. U spreekt, maar er zit geen lied in uw toespraak. Je kijkt, maar er valt niets uit je ogen. De ogen zijn blanco en leeg. Je raakt aan, maar er is geen hitte bij aanraking. Je raakt het aan alsof iemand de hand van een dood lichaam heeft aangeraakt, het is koud, er zit geen emotie, geen golf, geen trilling in. Je bent geworden als een boomstronk, die geen bladeren meer draagt, geen vruchten draagt, geen bloemen bloeien, geen vogels er hun nesten op bouwen, geen reizigers zitten waar ze onder rusten. Je staat als een boomstronk. Wacht maar tot er een houthakker komt, hak het af en haal het weg, de problemen zijn voorbij.
Liefde is liefdadigheid en het leuke is dat hoe meer je geeft, hoe meer het in je groeit, en hoe meer je achterhoudt, hoe meer het wegrot. Net zoals een put vol is: put geen water en mors geen water. Het zal rotten en het zal zo erg rotten dat alle veren geleidelijk vol raken met stof en ermee ophouden. Ulicho- en Rose-bronnen brengen nieuw water. De put zal niet leeglopen. Hoe meer je graaft, hoe meer nieuwe waterbronnen er zullen ontstaan.
Je bent zo'n levensbron. Als je geeft, verdeelt, gooit, zul je niet gierig tegenover het leven staan, je zult jezelf gooien waar je maar de kans krijgt, je zult delen, je zult geven, je zult nieuwe bronnen van water vinden die voor je opengaan. Op een dag zul je merken dat je geen bron bent, maar een oceaan.
Wat is een put? De put is slechts een raam waar je doorheen kunt gluren. Beneden is de put verbonden met de oceaan, verbonden met oneindige bronnen. De put is een raam van waaruit de oceaan heeft gegluurd. Wees niet bang, jij bent ook een raam waar God naar heeft gekeken. Wees niet bang. Ook jij bent verbonden. Laat los en je zult merken dat je groeit. Stop en je zult merken dat je kleiner wordt en vervalt en dat er een vicieuze cirkel ontstaat. Als je achterhoudt, niet deelt, geen liefde geeft, dan zul je gaan vrezen dat alles toch gaat rotten, alles zal toch gemist worden, als je geeft dan zullen er meer problemen zijn en zal het verminderen. Je wordt zenuwachtiger en stopt. Hoe meer je stopt, hoe minder het zal afnemen, hoe meer het zal opdrogen.
durven. Geef en kijk en je zult merken dat zodra je geeft, er een waterbron opengaat, de bron actief wordt en er water begint te stromen. Dan zul je merken dat naarmate je blijft geven, het steeds groter wordt. Dan geef je het idee om er mee te stoppen op. Je gaat beginnen met geven.
Er zit liefde in het uitpakken. Liefde is het delen van je vreugde.
Maar alleen als je geluk hebt! Je hebt nu verdriet. Zelfs als je gaat geven, zul je anderen alleen maar pijn doen. Zelfs in naam van de liefde doe je anderen pijn. Je hebt niets anders. Je hebt geen ziel om te geven. Je hebt een diepe duisternis, dat is wat je geeft. Er waren veel obstakels op het pad van anderen, je creëert nog een paar obstakels. De ander zat in soortgelijke problemen, de last van jouw problemen neemt verder toe. In naam van de liefde bevrijd je maar een beetje, je bindt. In naam van de liefde hang je iemand anders om zijn nek. Ze geven geen vleugels zodat anderen ook in de open lucht kunnen vliegen. Maar hoe kun je geven wat je niet hebt?
Daarom zeg ik: vind eerst jezelf, herken jezelf eerst, laat jezelf eerst groeien, ontwikkel jezelf eerst, rijp jezelf, laat eerst je rijkdom nieuwe vruchten dragen, laat iets van binnen gebeuren, dan kun je delen.
Een van de grootste fouten van de mensheid is dat ieder mens denkt dat hij geboren is met het vermogen om lief te hebben. Geen enkele andere fout heeft zoveel schade aangericht als deze fout. Iedereen denkt dat liefde aangeboren is. We kennen de kunst van de liefde al sinds onze geboorte. Daarom, als er geen liefde plaatsvindt, moet het een fout van de ander zijn. Wij zijn in staat tot liefde.
Als je in deze verkeerde logica vervalt, zul je op een dwaalspoor terechtkomen. Liefde moet je leren. Liefde is een prachtige kunst. Er zit geen subtiele kunst in. Er is geen onzichtbaarder ambacht dan dat. Het is heel subtiel. Je zult langzaam leren, maar het zal slechts geleidelijk in je opkomen. Het is een heel delicaat lied; je moet je stem trainen om het te zingen. Je zult het niet met een verstikte keel kunnen zingen, anders sterft het lied.
Vergroot je gevoeligheid en je kunst van het liefhebben zal toenemen. Zelfs als je op een rots zit, raak de rots aan, raak hem aan, maak vriendschap. Het is gemakkelijker dan een man. Omdat ego een rol speelt bij een man. Ga naar de boom, knuffel hem. Stop even door je hoofd op de schouder van de boom te plaatsen. U zult moeite hebben uw hoofd op de schouder van een man te leggen. Ik weet het niet, misschien ontkent hij het, misschien wijst hij het af. Er is angst voor afwijzing. Je gaat met een verzoek om liefde en hij zegt dat je weg moet gaan. Wat een onzin heb je neergezet! Wat bedoel je, is dit mijn schouder of een plek om te rusten? Dat je iemand gaat knuffelen en hij weggaat.
Mensen zijn geboren om lief te hebben en zijn bang voor liefde. Mensen zullen de diepte van het leven zonder liefde niet kennen en zijn bang voor liefde. Mensen willen groeien, willen geliefd worden, maar zijn bang voor afwijzing. Zal pijn doen. Het is beter om alleen te leven dan dat. Niemand kreeg tenminste de kans om gewond te raken, niemand werd beledigd.
Daarom zeg ik je dat de rots, de boom – ze zullen je niet afwijzen en ze zijn net zo verlangend naar liefde als ieder ander en ze zullen je nooit pijn doen.
Als je de eerste lessen van liefde wilt leren, ga dan naar de rotsen, naar de bergen, naar de rivieren, naar de bomen. Groei dan langzaam en als je de les van de liefde goed leert, als je te weten komt dat liefde geen betekenis heeft, of de ander het nu teruggeeft of niet, liefde is slechts liefdadigheid. Wanneer je gelukkig zult zijn in het geven aan de bomen en het groen als bomen zich in je zal verspreiden, wanneer je gelukkig zult zijn in het geven aan de rivier, de maan en de sterren en dezelfde reinheid in je zal neerdalen, dan zul je ophouden je zorgen te maken. over Of de ander het teruggeeft of niet, of de ander het afwijst of niet. Dan geef je vrijelijk. Als de andere persoon het niet zou teruggeven, zou u dan medelijden hebben met de arme kerel? Hij is zo onbekwaam geworden om lief te hebben dat ik hem begroette en hij kon de begroeting niet eens beantwoorden. Hoeveel moet het gekrompen zijn! Je zult medelijden, mededogen voelen. Er zal geen woede en geen pijn zijn.
En als je eenmaal het geheim kent dat de vreugde van liefde schuilt in het geven ervan, dan zul je verbaasd zijn dat liefde duizenden keren uit duizenden richtingen terugkeert. Omdat iedereen er klaar voor is: iemand geeft liefde, hij geeft het terug. Omdat hij ook bang is. Net zo bang als jij. Zodra je begint met geven, begint het geven.
De koekoek zingt en bekommert zich er niet om dat iemand klapt. Dergelijke liefde deelt feitelijk, zoals het lied van de koekoek. Iemand klapt of niet, het is hun keuze. Als je speelt, zul je zelf een beetje gelukkiger zijn. Als je niet speelt, verdien je medelijden. Als je niet klapte nadat je naar het liedje had geluisterd, laat dit alleen maar zien dat je niet eens wist hoe je naar het liedje moest luisteren, laat staan hoe je moest zingen. Had niet eens de moed om naar het liedje te luisteren. Ik kon niet eens klappen, wat een gierigheid! Als je niets zou kunnen voelen, je gevoelens niet zou kunnen uiten, zou je niet kunnen zingen.
Degene die klapt nadat hij het lied heeft beluisterd, zet stappen in de richting van het lied. Hij zal niet vandaag maar morgen zingen. Vandaag of morgen zul je niet denken dat je zoveel plezier beleeft aan het lied van iemand anders, hoeveel plezier je niet zult krijgen als je lied uit je ziel barst. Als je zo opgewonden raakt nadat je de waterval van iemand anders hebt zien stromen, wat voor soort dans zal er dan niet plaatsvinden als je eigen waterval stroomt?
Wanneer je de liefde van een ander onbaatzuchtig accepteert, wordt jouw liefde gemakkelijker te verspreiden en vindt het een weg.
Liefde moet geleerd worden. Liefde moet gegeven worden. Het zal groeien door te geven. En als je merkt dat hoe meer je geeft, hoe meer het toeneemt, je leven wordt dichter. De snelheid ervan neemt toe. Het is gecondenseerd. Je wordt eigenaar van een enorm leven in een klein huis. De oneindigheid zit vervat in een klein lichaam. Net zoals de oceaan tot een druppel is gekrompen, alsof hij volledig is opgenomen in een enkele straal, op dezelfde manier vindt er een unieke dans van het oneindige plaats in je kleine lichaam en kleine binnenplaats.
En hoe zal men God danken, totdat men zo'n toestand bereikt? Hoe kan gebed ontstaan in een leven waarin er niets is om dankbaar voor te zijn?
Daarom zeg ik: gebed gebeurt alleen als er liefde is. Als er geen liefde is, zullen er klachten zijn in naam van het gebed, er kan geen gebed zijn.
Uw klachten komen tot uiting in uw gebeden. Uw afwezigheid is niet zichtbaar in uw gebeden. Je zegt niet openlijk dat ik gezegend ben dat je mij hebt geschapen. Ik ben gezegend dat ik ben. Ik ben gezegend dat ik kan ademen. Ik ben gezegend dat ik in aanmerking kom voor deelname aan dit enorme festival van jou. Ik ben gezegend dat ik je maan en sterren heb gezien, je bloemen heb zien bloeien, de geur van je bloemen door de lucht heb zien vliegen. Ik ben gezegend dat ik je watervallen en je bergen heb gezien. Zag je oceaan, je oneindige spel.
De dag dat uw gebed van dankzegging is, dat is de dag van gebed.
Maar voordat je kunt bidden, moet je het proces van liefde leren. Stel het niet uit. Alle tijd die verstreek, was verspilde tijd. Schiet op en noem liefde en laat liefde in je huis wonen en doe alles wat de liefde helpt groeien. En vergeet niet alles te doen wat helpt om verliefd te worden. Want als de liefde niet compact in je is, zal de haat wel compact zijn. Je zult niet kunnen ontsnappen - noch liefde, noch haat, noch angst, noch de dood. Je zult niet kunnen ontsnappen. Er zal een keuze gemaakt moeten worden.
Je bent zo bang voor de dood omdat je de liefde niet hebt kunnen kennen. De minnaar is niet bang voor de dood. Er is geen dood van de minnaar, omdat liefde eeuwig is. Hij heeft nog nooit de dood ontmoet, net zoals de zon nooit de duisternis heeft ontmoet.
Als er perceptie is, is er geen overgave. De perceptie is van jou. De overgave die je maakt, geldt dus ook voor jezelf. Je bukte je en raakte je eigen voeten aan. Je stond voor de spiegel en voerde je eigen aarti uit. Als overgave gebeurt vanwege jouw geloof, dan heeft overgave niet plaatsgevonden. Jouw perceptie is jouw perceptie, begrijp het.
Je maakte een aanname voordat je je overgaf. De perceptie is van jou. Nu neem je de aanname en ga je deze testen. Soms geef je je over als een man overeenkomt met jouw ideeën. Die toewijding die je aan hem hebt gedaan? Of deed je het tegen je eigen perceptie in? Je bukte je en raakte je eigen voeten aan. Die man werd een excuus, een pinguïn. Je hebt jezelf eraan opgehangen.
En dit soort toewijding zal altijd onvolledig blijven en kan niet volledig zijn. Omdat je nooit helemaal tevreden kunt zijn.
Jouw geloof leidt niet tot overgave. Overgave is waar al je ideeën achterwege blijven. De persoon aan wie je al je ideeën neerlegt. Je zegt dat je door veel concepten hebt gekeken, maar niets anders hebt gevonden dan blindheid. Ik keek veel door de ogen van mijn eigen opvattingen, maar kon God niet zien. Nu leggen we alle concepten aan uw voeten. Nu zijn we vastbesloten. Nu worden we leeg en zien we jou.
Dit is de betekenis van toewijding. Naast iemand in een leegte zitten is overgave. Je wordt nietig, je wordt overgegeven. Overgave is niet alleen een verklaring dat je in de band moet spelen. Overgave bevindt zich op nulniveau. Hij verzinkt in stilte. Maak gewoon wat lawaai. Er hoeven maar heel weinig getuigen te worden verzameld. Naar wie je ook ging en naast ging zitten, daar gaf je je over. En hoe zit het dan met de persoon? Zelfs als je in een staat van leegte bij een boom zit, wordt je overgave daar gedaan. Als je aan de hemel zit en leeg raakt, wordt je overgave daar gedaan. Overgave is de naam van je afwezigheid. Overgave is niet iets dat je doet. Als je een doener bent, hoef je je niet over te geven. Jij bent het die achterblijft. Overgave is zo'n toestand waarin je te weten komt dat ik niet besta.
De persoon die beseft dat hij geen zelf heeft, is een goeroe. Ren weg van iedereen met wie je je bevindt. Dat is een epidemie. Want dat is jouw ziekte van vele geboorten die ik ben. Blijf dicht bij de persoon om wie alle muren van jezelf beginnen in te storten. Zeg dat we hier nu zullen stoppen. Er is hier een plek om te verdwijnen.
Het is verplicht om te verkrijgen Goeroe Diksha van Revered Gurudev voordat hij een Sadhana uitvoert of een andere Diksha neemt. Neem contact op Kailash Siddhashram, Jodhpur brengt E-mail , Whatsapp , Telefoonnummer or Aanvraag om toegewijd-bekrachtigd en door een mantra geheiligd Sadhana-materiaal en verdere begeleiding te verkrijgen,
